Produkcja mleka a środowisko

Rolnictwo, a zwłaszcza hodowla przeżuwaczy podawana jest często jako istotne źródło emisji gazów cieplarnianych. W ciągu ostatnich dwudziestu lat, dzięki modernizacjom technologicznym w UE zmniejszono skalę oddziaływania hodowli na środowisko naturalne, a dzięki wykorzystaniu założeń gospodarki obiegu zamkniętego (GOZ) oraz kogeneracji energii produkcja stała się jeszcze mniej szkodliwa dla klimatu

Od wielu lat toczy się dyskusja nad wpływem rolnictwa na środowisko. Jest oczywiście faktem, że w globalnym ujęciu klimat się zmienia, lecz trwa ożywiony dyskurs w jakiej mierze jest to efektem działalności człowieka. Jednocześnie termin „antropocen” nadany współczesnym czasom, stawia działalność człowieka w centrum przyczyn warunkujących zmiany obserwowane w przyrodzie. Rolnictwo, a zwłaszcza hodowla przeżuwaczy podawana jest często jako istotne źródło emisji gazów cieplarnianych. Z obliczeń ekspertów Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) globalny całkowity ślad węglowy sektora mleczarskiego to 1,3 miliarda ton ekwiwalentu dwutlenku węgla rocznie. Na ten wynik składa się cały proces technologiczny obejmujący: produkcję, transport pasz i gotowych produktów mlecznych oraz procesy technologiczne przeróbki mleka. W ciągu ostatnich dwudziestu lat obserwowany jest jednak proces intensywnej modernizacji produkcji, dający rezultaty w postaci zmniejszenia oddziaływania hodowli na środowisko naturalne. Działania te przyniosły wymierny rezultat, w skali globalnej, gdyż szacuje się, że w 2023 r. bydło hodowane w Unii Europejskiej odpowiadało za 7,2% emisji CO2 podczas, gdy średnia wartość na świecie wynosiła 14,5%. Dodatkowe wskazywanie, że to inwentarz jest dominującym źródłem emisji gazów cieplarnianych nawet w Polsce mija się z prawdą. Wystarczy wskazać, że według danych GUS za rok 2020 „całkowita krajowa emisja GHG wyniosła 376,04 , a największy udział w całkowitej emisji GHG miał sektor energetyczny. Innym równie często podnoszonym elementem negatywnego wpływu hodowli na środowisko jest sposób wytwarzania pasz i zajmowanie pod produkcję zwierzęcą obszarów dedykowanych produkcji zbóż. Okazuje się jednak, że krowy obecne na pastwiskach – często w częściach areału wyłączonego z produkcji – wpływają pozytywnie na ekosystem nie tylko użyźniając glebę ale także przyczyniając się do eliminacji zachwaszczania i zakrzewiania tych terenów. Restauracja hodowli krów polskich ras rodzimych jest również szansą dla utrzymania i rozwoju sektora rolnego opartego o ten cenny genetyczny zasób.