Ślad węglowy (ang. Carbon Footprint – CF) to całkowita suma emisji gazów cieplarnianych wywołanych bezpośrednio lub pośrednio w czasie cyklu życia danego produktu, działalności przedsiębiorstwa, itp. Ślad węglowy wyrażony jest w ekwiwalencie CO2 (CO2eq), który jest uniwersalną jednostką miary, obliczaną jako suma iloczynów mas każdego emitowanego (wprowadzanego do atmosfery) gazu cieplarnianego oraz charakterystycznego wskaźnika zwanego potencjałem globalnego ocieplenia (ang. Global Warming Potential – GWP). Wskaźnik ten określa względny, potencjalny wpływ danego gazu na ocieplanie klimatu Ziemi w 100-letnim horyzoncie czasowym, w porównaniu do gazu wzorcowego jakim jest dwutlenek węgla...(więcej)
Użytki zielone odznaczają się wieloma korzystnymi funkcjami ekosystemowymi, zależnymi od ich trwałości i intensywności wykorzystania rolniczego [2, 12]. Oprócz źródła wartościowej paszy dla zwierząt trawożernych, stanowią je liczne funkcje ekologiczne m.in. regulacja bilansu wody w środowisku przyrodniczym, sekwestracja węgla w glebach łąkowych, bariera migracji biogenów do wód, czy też ochrona gleb przed erozją. Funkcje te są efektem wykształcania się darni łąkowej, w typowej formie na TUZ, a w początkowych stadium w przypadku PUZ...(więcej)
Jednym z ważniejszych elementów systemu chowu i hodowli bydła jest utrzymanie prawidłowego mikroklimatu w budynkach inwentarskich, w których przebywają zwierzęta. Wszystkie części składowe mikroklimatu, tj. warunki klimatyczne, kubatura pomieszczeń, materiał budowlany, a także obsada zwierząt i sposób ich utrzymania wywierają wpływ na prawidłowe funkcjonowanie organizmu, produkcyjność oraz zachowanie dobrostanu zwierząt. Bydło, przebywając w pomieszczeniach inwentarskich, emituje do otoczenia m.in. ciepło, dwutlenek węgla, parę wodną oraz odchody, a wielkość tych emisji zależy od ich masy ciała, szybkości przemiany materii oraz temperatury otoczenia...(więcej)
Podstawową funkcją użytków zielonych, z punktu widzenia ich wykorzystania, jest zapewnienie paszy dla zwierząt trawożernych. W skali światowej dominującą formą ich eksploatacji jest wypas zwierząt na pastwisku. Stwierdzenie to dotyczy także krów mlecznych, przy czym w tej gałęzi produkcji występuje duże zróżnicowanie regionalne. W strefie klimatu umiarkowanego wyróżnia się Nowa Zelandia, w której praktycznie cała populacja krów mlecznych (około 6 mln) utrzymywana jest na pastwiskach....(więcej)
W gospodarstwach rolnych, a w szczególności przy produkcji mleka, istotnym problemem jest utrzymanie właściwego dobrostanu zwierząt, a zwłaszcza odpowiednich warunków klimatycznych. Warunki te są trudne do utrzymania w okresie wiosenno-letnim. Mikroklimat obory kształtowany jest bowiem przez wiele czynników, spośród których najważniejsze to: temperatura, wilgotność względna, prędkość przepływu powietrza oraz zanieczyszczenia chemiczne i bakteriologiczne [2,7]. Wraz ze zmieniającymi się podczas poszczególnych pór roku warunkami atmosferycznymi, w oborze wolnostanowiskowej zmianom podlega przede wszystkim temperatura powietrza...(więcej)